Tharaan

Dominującą rasą Tharaanu są orkowie - wyżsi i częściej silniejsi od ludzi, ale zdecydowanie wolniej się rozmnażający. Orkowie, jeśli chodzi o genetykę, są zdecydowanie zdywersyfikowanym gatunkiem - są odmiany orków z kłami i bez kłów, z brązową, pomarańczową lub zieloną skórą (ponoć gdzieniegdzie zdarzają się i inne kolory) z długimi uszami bądź podobnymi do tych ludzkich. Pomimo takich różnic każdy jest w stanie poznać orka na pierwszy rzut oka.

Wśród ras zamieszkujących Tharaan znajdują się także niskie i przebiegłe gobliny, niezbyt liczne plemiona dzikich ludzi i gigantów. Stosunki między nimi a orkami bywają bardzo różne.



Tharaan jest nacją zarządzaną w dosyć nieformalny i zdecentralizowany sposób. W kraju orków wpływy mają zasadniczo trzy stronnictwa - Legion, prorocy i arystokracja plemiennych wojowników. Przez lata krajem zawsze rządził triumwirat złożony z princepsa Legionu, Dotkniętego przez Ducha i najbardziej wpływowego wodza spośród klanów.

Legion jest siłą spajającą Tharaan w jedną nację - odpowiada za bicie denara tharaańskiego, prawa wspólne dla wszystkich klanów, nadzorowanie wojen i sporów między nimi a także reprezentowanie orków za granicą. Oficjalnie Tharaan jest państwem zależnym Dominium Vilsariońskiego, które nie istnieje już od stuleci. Legion twierdzi, że jest inaczej i wykonuje rozkazy pochodzące bezpośrednio od samego Hegemona. Princeps Legionu przejmuje też dowodzenie nad wojskami wszystkich klanów w razie wojny.

Prorocy są wędrownymi kapłanami orczego społeczeństwa, podtrzymującymi wspólną religię i zwyczaje. Przekazują wolę bogów i duchów plemionom - kiedy należy siać ziarno, udać się na wojnę czy rozpocząć przygotowania do święta, by uczcić przodków. Wydają wyroki w sprawie sporów między klanami, a ich egzekutorem jest Legion. Ich przedstawiciel, Dotknięty przez Ducha, jest najstarszym i najbardziej szanowanym ze wszystkich proroków i klany - jest ich nieoficjalnym przywódcą, pomimo tego, że teoretycznie wszyscy są równi stopniem.

Wszystkie klany wybierają spośród siebie jednego wodza, nazywanego Przewodnikiem, który ma komunikować potrzeby i zastrzeżenia klanów wobec Legionu i proroków. Pójście na wojnę wymaga zgody przynajmniej połowy klanów na Wiecu, a tylko on ma prawo do jego zwołania.  



Ziemie kontrolowane przez Legion zorganizowane są wokół systemu gildii, cechów i korporacji, zarówno kupieckich jak i rzemieślniczych. Orkowie na terytorium Legionu zajmują się właśnie głównie rzemiosłem i handlem, a także wydobyciem minerałów. Miasta Tharaanu w niczym nie ustępują miastom innych kontynentów, może poza tym, że są mniej ludne. Producenci broni są pod specjalnym nadzorem kwestorów Legionu, dzięki czemu Legion kontroluje dostawy lepszego wyposażenia do klanów. Na ziemiach Legionu znajduje się też jedyna w Tharaanie mennica, gdzie bije się jedyną walutę, którą akceptują wszystkie klany.

Z kolei klany prowadzą albo gospodarkę zbieracko-łowiecką albo agrarną i zaopatrują resztę kraju w płody ziemi, drewno, dobra lasu i tym podobne. Swoje dobra wymieniają na srebro lub rzemiosło z miast. Żyją także z najazdów na sąsiadów i pracy jako najemnicy.



Kultura Tharaanu, nawet na ziemiach Legionu, jest mocno zorganizowana wokół więzów krwi. Każdy ork, niezależnie od swojego stanu w społeczeństwie jest w stanie wywieść swoje pochodzenie do jednego z legendarnych, pierwszych orków, którzy założyli pierwsze klany. Pozycja w społeczeństwie jest płynna - można ją bardzo szybko utracić przez złe decyzje lub nieszczęście i bardzo szybko zyskać. Ceni się przede wszystkim siłę i wierność.

Z kolei Legion zaimplementował do tego jeszcze dyscyplinę i praworządność. Dawno temu skończyły się krwawe, bezpardonowe wojny między klanami, rodzinami czy nawet pojedynczymi osobnikami. Teraz wszystko załatwia się według prawa ustalonego przez proroków i Legion. Nawet najgorszy niewolnik zna swoje przywileje. Są trzy najbardziej znienawidzone przez orków przestępstwa - zabójstwo krewnych, wiarołomstwo i łamanie prawa. Należy jednak pamiętać, że jest prawo wymyślone przez orków dla orków - i dalej figurują w nim krwawe odwety i pojedynki, ale teraz przynajmniej są znacznie bardziej zorganizowane i umierają tylko sami zainteresowani.


Orkowie są dosyć mocno podzieleni - wszystko zależy od miejsca, w którym żyją. Miasta Legionu są otwarte na przybyszy z klanów, którzy chcą spróbować w życiu czegoś nowego. Tam członkowie klanów, niezależnie jakich - żyją ze sobą w zgodzie i pracują dla samych siebie. Co nie znaczy, że w nich pochodzenie klanowe jest nieważne - ork wywodzący się z klanu łowców ma znacznie większe szanse na zostanie zwiadowcą w Legionie, inny wywodzący się z klanu jeźdźców zostanie kawalerzystą, inny skrybą a jeszcze inny rzemieślnikiem..

Ciężko mówić o społeczeństwie na ziemiach klanów - klany powstają i znikają, a wraz z nimi ich prawa. Każdy klan jest zorganizowany inaczej - jednym przewodzą kobiety, a innym mężczyźni. W jednych wszystko jest wspólne, a w innych wszystko ma swojego właściciela. Wśród klanów da się mimo wszystko wyróżnić trzy stanowiska. Są klany modernistyczne, akceptujące wszystkie reformy i nowinki technologiczne które przyniósł ze sobą Legion. Są klany tradycjonalistyczne, które akceptują tylko to, co jest niezbędne im do kontaktów z innymi klanami (na przykład waluta) i klany umiarkowane.

Poza tym na terenach Tharaanu żyją (zazwyczaj w miastach albo w przypadku plemion dzikich ludzi czy gigantów - na terenach których żaden klan nie chce) także inne rasy, które mogą pełnić różne funkcje - od thralli i niewolników, poprzez klientów którzy mają ochronę prawną bezpośrednio od Legionu i mogą swobodnie poruszać się po terenie Protektoratu, póki płacą daninę i nie przeszkadzają klanom.



Wszyscy orkowie wierzą w cztery najważniejsze bóstwa - Matkę Ziemię i Ojca Niebo. Ich dziećmi są Syn Słońce i Córka Księżyc. Im poświęcone są najważniejsze, wszechtharaańskie święta i uroczystości, na które zjeżdżają się wszystkie klany.

Poza tym każdy klan posiada swój własny panteon umiłowanych przodków i duchów, które czci. Nawet żołnierze Legionu mają swój panteon wojowniczych męczenników i chwalebnych dowódców, który ciągnie się aż do najbardziej czczonego Ojca Legionu.

Jak już wcześniej powiedziano, kastą odpowiadającą za religię orków są prorocy. Prorocy są wędrownymi kapłanami i znachorami, którzy nie są powiązani z żadnym klanem - w momencie wstąpienia do tej kasty zrywa się jakiekolwiek więzi z klanem swojego pochodzenia po to, aby móc służyć bezstronnie innym.



Sami orkowie dokładnie nie wiedzą, kiedy wzięli się w Tharaanie. Pewne jest to, że są tu już od bardzo dawna. Tharaan zasadniczo zawsze był żyzną krainą i odizolowaną od problemów świata i jedyne z czym musiał się zmagać to z wewnętrznymi konfliktami orków. Sytuacja zmieniła się w erze Długiej Wichury - ekspansywne Dominium Vilsariońskie najechałao Tharaan by zdobyć ziemie na których mogliby osadzić swoich rolników i wykarmić swój naród. Po raz pierwszy orkowie się zjednoczyli i stanęli do walki przeciwko najeźdźcy - i zwyciężyli w wielu krwawych bitwach. Ale nieważne ile bitew stoczyli, porażka była nieuchronna - wojska agresora nieustannie wylewały się zza górskich przełęczy. Orkowie zdecydowali się zaryzykować - wysłali delegację swoich najlepszych wojowników i przywódców do przywódcy ludzi. Nie wiadomo co tamtego dnia zaszło, ale następnego dnia wojska Dominium opuściły Tharaan - razem z najlepszymi orczymi wojownikami.

Ci wojownicy zostali przez tego człowieka przekształceni w Srebrny Legion - wyuczeni ludzkiej dyscypliny, taktyki i kultury. Legion walczył dla Dominium na niemalże każdym froncie, często odznaczając się w boju. Przełomowym dla historii orków momentem była Bitwa o Baranią Dolinę, jednej z bitew kończących istnienie Dominium. W trakcie walki zginęła spora część legionistów, w tym właściwie wszyscy jego ludzcy oficerowie. Umierający princeps wyznaczył wśród orków swojego następcę i wydał mu prosty rozkaz: Legion ma wrócić bronić domu. Człowiekowi chodziło oczywiście o Vilsarion, ale orkowie inaczej myśleli o swoim domu. Wypełnili więc rozkaz jak najlepiej, wracając do Tharaanu.

Jak mówi legenda, Dotknięty Duchem już rok przed powrotem Srebrnych do Tharaanu miał wizję o "powrocie zaginionych synów, którzy odmienią oblicze Matki Ziemi." Nie powiedział jednak, czy na dobre czy na złe - ale Legion przez niektóre klany został przyjęty z otwartymi ramionami, a przez inne trochę nieufnie. Przywieźli ze sobą nowe technologie, prawa, wspólną walutę i nowe sposoby organizacji. Pierwszy orczy princeps Legionu, Tharakesh, spotkał się wtedy ze starym prorokiem i przeprowadził z nim rozmowę. Jej efektem było powołanie triumwiratu i nowych praw, które do dziś obowiązują w Tharaanie.

Legion odparł wiele najazdów i przyczynił się do zjednoczenia orczych klanów i zaprowadzenia pokoju w Tharaanie przez te wszystkie lata od swojego powrotu. Teraz jest najsilniejszą ze wszystkich orczych frakcji i zamierza wprowadzić swój lud na arenę międzynarodową. Kto wie? Może powstanie pierwsze orcze imperium?



Na chwilę obecną w triumwiracie Legion jest reprezentowany przez trzynastego princepsa - Saltekhara, znanego z nieortodoksyjnych metod walki i szkolenia. Proroków reprezentuje Jednooki Takhtar - o którym się mówi, że poświęcił swoje drugie oko, by otworzyć trzecie. Klany na Przewodniczkę wybrały Yggrę z klanu Złotego Kłosu - najbogatszego i najbardziej pokojowego klanu, aczkolwiek o umiarkowanych poglądach względem planów modernizacji Thanaaru przez Legion.



Jedną z najbardziej wpływowych osób w Tharaanie jest Talerangar z klanu Szarych Łap - były kwestor Legionu, który zajął się handlem i wędrówkami Triumwirat korzysta z jego usług zazwyczaj wtedy gdy potrzeba sfinansować albo przeprowadzić jakąś ekspedycję. Dzięki niemu została odkryta niejedna kopalnia żelaza czy węgla.



W trakcie pokoju podstawą armii Tharaanu są zdyscyplinowane, ciężkozbrojne siły Legionu, które utrzymują porządek i bronią granic Protektoratu. Z kolei w trakcie wojny Legion zamienia się w elitarny zastęp Tharaanu - zwoływane jest pospolite ruszenie wśród klanów, składające się z zastępów orków różnego autoramentu. Orkowie uważają, że wojnę należy prowadzić prędko i agresywnie by odciąć wroga od zapasów i uniemożliwić mu kontratak.

Tharaan wykorzystuje też często najemników w postaci gigantów, goblinów czy nawet ludzi, o ile zajdzie taka potrzeba.




Północ Tharaanu jest dosyć umiarkowana - lata są tam ciepłe, a zimy bardzo chłodne. Z kolei na południu praktycznie nie występuje zima i jest przyjemnie ciepło cały czas - i być może właśnie dlatego większość klanów woli tam rezydować niż w chłodnych i niepewnych rejonach północy.

Mapa